Charlotte werkt – interview Jos Doomernik, medewerker planning en control

“Ik heb 30 jaar ervaring in de corporatiesector. Ik heb tussendoor een keer een uitstapje gemaakt naar het onderwijs. Mijn toenmalige manager kreeg een andere baan bij het ROC en vroeg of ik meeging. Maar onderwijs is niet mijn sector, dus toen er bij Ons Bezit (voorganger Woonwijze en Charlotte van Beuningen) een functie vrijkwam heb ik gesolliciteerd. In juni volgend jaar (2024) werk ik hier 20 jaar.” 

Aan het woord is Jos Doomernik (63), medewerker planning en control bij woonstichting Charlotte van Beuningen. Wat maakt dat hij al zo lang onderdeel is van deze organisatie? “Ik heb altijd gezegd: als je tien jaar ergens zit, dan moet je weer eens verder kijken. Ik had van mezelf nooit verwacht dat ik twintig jaar bij dezelfde werkgever zou blijven. Er waren altijd mogelijkheden om mijn ambities waar te maken, er zijn legio mogelijkheden qua opleidingen. Dat is ook het mooie aan een kleine organisatie: in een functie zitten heel veel aspecten, je krijg heel veel verantwoordelijkheden en je kunt je breed ontwikkelen. Het is minder afgebakend dan bij een grote organisatie. Ik vind het leuk om in een relatief kleine groep te werken, waar iedereen je kent, waar je makkelijk naar elkaar toestapt om dingen af te spreken. Ik voel me hier op m’n plek en ik word gewaardeerd.”

Jos vervolgt: “Ik ben geen type voor een commercieel bedrijf, dat ligt mij gewoon niet. Ik heb wel ooit zo’n baan gehad, maar dat was alleen gericht op omzet en targets halen. Ik vind het niet erg dat je het druk hebt of stress – hier heb je ook te maken met deadlines – maar het totale plaatje klopte niet. Dat je bijna geen contact hebt met je collega’s. Mij gaat het er meer om dat je bij een organisatie werkt die een heel belangrijke functie heeft in de maatschappij: het geven van een goede woning, aan mensen die het nodig hebben. Een dak boven je hoofd geeft veiligheid en geborgenheid. Dat is de reden dat ik hier zit.”

Het gevoel dat je ergens onderdeel van bent, dat je van waarde bent en ertoe doet
Nu houd ik mij onder andere bezig met de waardering van het vastgoed. We moeten een berekening maken van de waarde van het vastgoed, objectgegevens verzamelen en dan analyseren: waarom is de WOZ hoger dan vorig jaar? Als we 3.000 woningen hebben, dan zouden we ook 3.000 woonkamers, of minimaal 3.000 slaapkamers in ons systeem moeten hebben, maar dat is niet zo. Er is nog heel veel te doen op dat vlak. Ook maak ik allerlei rapportages, jaarrekeningen, de begroting, DPI en DVI (verantwoording achteraf), de benchmark heb ik jaren gedaan en daarnaast salarisadministratie, omdat ik dat leuk vind om te doen.”

“Ik mag taken uitvoeren waarvan ik zelf tevreden ben met het eindproduct en ik krijg altijd terugkoppeling. ‘Dankjewel, dit is wat ik ook had verwacht, probeer dit elke maand zo te doen.’ En soms blijkt dat ik een foutje heb gemaakt en kloppen dingen niet, dan hoor ik dat ook. Ik zie het als een uitdaging om dat een volgende keer wel goed te doen. We lachen veel en je kunt je verhaal kwijt. Het totaalplaatje maakt het voor mij een organisatie waarvan ik denk: nou, hier maak ik m’n tijd wel vol. En misschien wel langer als dat allemaal mogelijk is. Werken is meer dan achter je bureau zitten, je kopje koffie drinken en centen opstrijken. Je wordt gedwongen om elke dag na te denken. Het gevoel dat je ergens onderdeel van uitmaakt, dat je van waarde bent en ertoe doet.”

Je kunt professioneel samenwerken en het nog steeds leuk hebben met elkaar
“Er is weinig wat ik niet leuk vind aan m’n werk. Salarisadministratie vind ik nu niet meer zo leuk om te doen, maar dat ligt meer aan de tools die je nodig hebt. Die voldoen niet en dat geeft teveel gedoe. Ik ben er soms een hele dag mee bezig. De samenwerking kan beter. Ik vind het daarnaast onbegrijpelijk dat we niet altijd de juiste data in onze systemen hebben staan. Daar zit ik altijd op te hameren, omdat wij daar in ons werk heel veel last van hebben. Collega’s realiseren zich niet altijd wat het betekent als data niet op orde zijn.“

Natuurlijk is het niet altijd rozengeur en maneschijn geweest. Jos vertelt: “Soms mis ik hier wel de zakelijkheid, die mag er wel meer in, het is toch een beetje semioverheid. Collega’s zijn nog niet gewend om elkaar aan te spreken. Dat komt aan de ene kant door de familiare sfeer, het is hier een warm bad. En binnen families willen mensen de lieve vrede bewaren. Gelukkig gaat het wel steeds beter, je ziet dat er dingen veranderen. Je kunt professioneel samenwerken en het nog steeds leuk hebben met elkaar.”

Het imago van de sector is nu een stuk beter
“Er is een tijd geweest dat ik niet vertelde dat ik bij een woningcorporatie werkte. Vooral in de tijd dat een woningcorporatie risicobeleggingen deed met huuropbrengsten. Terwijl dat geld bedoeld was voor betaalbare huizen voor de sector. De directeur reed in een heel dure bedrijfsauto, maar je hebt gewoon huurders die elke euro moeten omdraaien en blij zijn als ze elke maand uitkomen.

De sector had een slecht imago, maar dat is nu een stuk beter. Al is het nog steeds moeilijk om het gesprek aan te gaan. Iemand die zegt: ‘Mijn zoon staat al vijftien jaar ingeschreven en dan komen vluchtelingen en die krijgen meteen een woning.’ Dat is dan geen lekker begin, maar ik ga die discussie niet uit de weg. Er komt zoveel meer bij kijken. We hebben best de mogelijkheid om woningen bij te bouwen, maar zeg maar waar? Wij willen wel, maar het ligt niet alleen aan ons. En je hebt niet zomaar gebouwd, door allerlei procedures en het milieu. Meestal krijg je het wel uitgelegd, omdat veel mensen niet weten waarom het is zoals het is. Iemand heeft ooit bedacht om alle verzorgingshuizen te sluiten. Nu wonen er ouderen alleen in een huis met drie of vier lege slaapkamers. Die ouderen hebben we niks te bieden. Was dat wel het geval, dan komt de doorstroming op gang, dan komen er woningen vrij. Je moet wel kijken waar behoefte aan is. Misschien komt er straks iemand op het idee om bejaardenhuizen te bouwen, mensen bij elkaar, minder eenzaamheid, meer doorstroming.”

Jezelf ontwikkelen en een bijdrage leveren aan de problematiek die heerst in Nederland
Jos is na al die jaren nog steeds kritisch: “Er is een ontwikkeling gaande in de hele organisatie. Er zijn nieuwe mensen bij met een frisse kijk. Die stellen vragen: waarom doe je dit, waarom is dat zo? Dan kan ik in de verdediging schieten en denken: ja, jongens, ik werk hier al 20 jaar, ik heb 30 jaar ervaring in de sector. Je hoeft mij niks wijs te maken. En eerlijk is eerlijk, soms ging het er wel fel op en dan werd ik ook wel eens kribbig. Maar je kan er ook over nadenken. Dan landde het en dacht ik: ze hebben gewoon gelijk. Je mag alles tegen mij zeggen, maar zeg dan wel waarom je iets vindt. Dan kan ik er iets mee, dan kan ik er iets van leren. Dat bedoel ik met die zakelijkheid. We zitten hier om ons werk te doen, je moet wel iets presteren. Samen kom je verder. Dat lukt niet als je op je eigen vierkante postzegel blijft hangen. Want het kan je werk ook beter of makkelijker maken. Het maakt de organisatie beter. En wat is nou leuker dan je werk makkelijker te maken?”

Jos sluit af: “Bij een woningcorporatie kun je een essentiële bijdrage leveren aan de problematiek die nu in Nederland heerst. Je kunt mensen een betaalbare goede woning geven. Of woningen verduurzamen, waardoor energielasten omlaag gaan. Dat moet je wel een beetje in je hebben. En je krijgt alle mogelijkheden om jezelf te ontwikkelen. Ik zeg niet dat je hier twee of twintig jaar moet blijven werken, dat zou ook niet goed zijn. Je kunt je hier ontwikkelen en daarna bij een andere organisatie om daar dingen te verbeteren. Er blijft altijd wel een deel van de oude garde en die heb je ook nodig. Hier kom je in een organisatie waar het qua cultuur – ik hoor het van iedereen die hier komt – een warm bad is. Mensen voelen zich heel snel thuis en op hun gemak. Je kunt hier gewoon jezelf zijn.”

Wil jij ook bij ons komen werken?
Denk je na het lezen van dit verhaal: ‘Wat een leuke club, daar zou ik ook wel willen werken? Check dan onze vacatures, of stuur een open sollicitatie! En wie weet maken we binnenkort nader kennis met elkaar!

Wil je weten wat andere collega’s ervan vinden om bij ons te werken?
Lees dan hier de interviews!